Onze eerste bestemming voor vandaag is de Fjaðrárgljúfur canyon, een groene kloof zo’n 6 km ten westen van Kirkjubæjarklaustur.
Deze kloof, waar de Fjaðrá rivier doorheen stroomt, is 2 km lang en zo’n 100 m diep. Er zijn verschillende watervallen te zien.
Men kan door de kloof wandelen, al moet er af en toe door de rivier gewaad worden.
Het is ook mogelijk om boven de kloof langs te lopen. Van hieraf heb je regelmatig mooie uitzichten.
De kloof loopt door een hyaloclastisch (zacht granulair) gesteente, waar zich lagen gestolde magma en andere intrusies in bevinden. De gehele formatie is zo´n 2 miljoen jaar geleden ontstaan. Toen de ijskap zich aan het eind van de ijstijd terugtrok, ontstond er aan het begin van de huidige kloof een diep meer in een door de gletsjer uitgeslepen vallei. Het water werd door een afsluitende laag gesteente tegengehouden. Het overtollige water stroomde over de rand en begon de kloof uit te slijpen. Met het verder smelten van de terugtrekkende gletsjer werd er steeds meer puin naar het meer gevoerd, waardoor deze zich met sediment vulde. Het resultaat was dat er een krachtige waterstroom uit het meer op gang kwam, die de afsluitende steenlaag en de zachte hyaloclastische laag ervoor verder erodeerde. Uiteindelijk werd ook het sediment in de gevulde vallei weggesleten en nam de waterstroom geleidelijk af tot het huidige niveau.
We waren hier ook vorig jaar en toen was de kloof inderdaad groen, maar vandaag krijgen we een totaal ander, verrassend beeld te zien...
Terwijl Tomas zijn drone klaarmaakt, houdt Leen een fotoshoot met Filip en Sabine.
Sinds de Aziaten IJsland ontdekt hebben, zien we regelmatig nieuwe pictogrammen opduiken, maar deze hadden we hier dusver nog nooit gezien (en we zouden het nog regelmatig zien)...
We wandelen ook opnieuw langs de bovenkant van de kloof.
Ineens, uit het niets, steekt een sneeuwstorm op en dat hebben we geweten...
Om even snel weer op te klaren...
Tijdens de winter is het uiteraard niet mogelijk om door de kloof te stappen, maar dan kan een drone een handig hulpmiddel zijn om toch een idee te krijgen van het uitzicht.
dronefoto's volgen
dronevideo volgt
Onderweg...
Black Beach slaan we deze keer over en we rijden direct door naar Dyrhólaey, het zuidelijkste puntje van IJsland. Ten tijde van de kolonisatie van IJsland was Dyrhólaey een eiland.
Doordat IJsland steeds minder wordt bedekt door gletsjers (klimaatsverandering), is het gewicht van het land afgenomen waardoor het langzaam omhoog komt ten opzichte van de zeespiegel.
Nu is Dyrhólaey een uitstekende kaap met daarin een massieve boog die door de zee is uitgesleten.
De letterlijke betekenis van Dyrhólaey is dan ook, heel toepasselijk, ’deurgat’.
Op het zwarte strand staat de rots Arnardrangur ’Eagle rock’.
De rots ontleent zijn naam aan de zeearenden die er hebben genesteld, maar sinds 1850 zijn ze er niet meer gezien.
Van hieruit kijken we ook uit over Black Beach met in zee de zwarte basaltzuilen van zo’n 66 meter hoog.
 |
| Tomas en Leen |
We blijven hier vrij lang genieten van het schouwspel van de woeste zee beukend op de rotsen. En ons respect is dan ook groot voor de scheepslui die in deze wilde wateren hun brood verdienen.
"if you don't like the weather, wait 5 minutes" kan hiermee niet beter geïllustreerd worden:
De twee meest bekende watervallen in het zuiden van IJsland zijn de Skogafoss en de Seljalandsfoss. Toen wij er voor het eerst waren in 2015 was het er nog vrij rustig en waren we er met niet meer dan een handjevol toeristen. Ondertussen is gans Zuid-IJsland echter zo immens druk geworden dat we de kelk van deze twee door toeristen overspoelde trekpleisters aan ons laten voorbij gaan.
Skogafoss, die in deze periode eigenlijk maar een vrij bescheiden, grijze waterval is, fotograferen we wel nog eens van op afstand.
We kiezen daarentegen voor Kvernufoss, gelegen in de nabijheid van Skogafoss maar nog zo goed als onbekend. Er staan ook nergens wegwijzers en er is geen aangelegd pad, maar wat hebben we genoten van deze plek, waar we helemaal alleen waren.
We passeren nog enkele typische IJslandse turfhuisjes.
De opstekende sneeuwstorm zorgde voor een onvergetelijke beleving.
 |
| Sabine en Leen |
Ideale plek ook om enkele luchtbeelden te maken.
dronefoto's volgen
dronevideo volgt
En als je in IJsland dan denkt dat je "eindelijk naar het hotel kan", dan laat de boer nog net zijn Icelandic Horses uit...
We komen om 19u aan in het hotel na alweer een onvergetelijke dag.
Het weer: typisch IJslands: "if you don't like the weather, wait 5 minutes", dus in sneltempo afwisselend zon, sneeuw, hevige wind, windstil bij -5°C
Aantal gereden km: 248
Overnachting in Fosshotel Hekla
Geen opmerkingen:
Een reactie posten